قدرت دی الکتریک بهبود یافته: پلاستیک های مهندسی اصلاح شده می توان برای نمایش مقاومت دی الکتریک بالا ، که توانایی مواد در مقاومت در برابر خرابی الکتریکی تحت ولتاژ بالا است ، مهندسی شود. این ویژگی در اجزای الکترونیکی که در محیط هایی با زمینه های مختلف الکتریکی مانند ترانسفورماتورها ، خازن ها و عایق ها فعالیت می کنند ، بسیار مهم است. با ترکیب مواد افزودنی خاص مانند الیاف شیشه ای ، سرامیک یا پلیمرهای تخصصی ، می توان مقاومت دی الکتریک را به طور قابل توجهی افزایش داد و به این مواد اجازه می دهد در مقایسه با پلاستیک های استاندارد ، ولتاژهای بسیار بالاتری را تحمل کنند. این امر عایق الکتریکی قابل اعتماد را در محیط های با ولتاژ بالا تضمین می کند ، که به ویژه در سیستم های تولید و توزیع برق که در آن ایمنی و عملکرد به حفظ انزوا الکتریکی بستگی دارد ، بسیار مهم است.
هدایت الکتریکی کم: یکی از ویژگی های اصلی پلاستیک های مهندسی اصلاح شده ، هدایت الکتریکی کم آنهاست و آنها را برای عایق بندی اجزای الکترونیکی ایده آل می کند. موادی مانند پلی آمید (PA) ، پلی کربنات (PC) و پلی اتیلن (PE) ، در صورت اصلاح ، می توانند به گونه ای طراحی شوند که دارای حداقل جریان الکترون باشد ، که مانع از عبور جریان ناخواسته از طریق مواد می شود. در برنامه هایی مانند تابلوهای مدار چاپی (PCB) ، اتصالات و عایق کابل ، هدایت الکتریکی کم تضمین می کند که سیگنال های الکتریکی در مسیرهای مناسب موجود هستند و یکپارچگی و عملکرد دستگاه های الکترونیکی را حفظ می کنند.
پایداری حرارتی پیشرفته: پلاستیک های مهندسی اصلاح شده اغلب برای حفظ خواص آنها حتی در شرایط درجه حرارت بالا تدوین می شوند. این مواد می توانند در برابر نوسانات دما و گرمای زیاد بدون تغییر شکل ، ذوب یا از دست دادن خواص عایق خود مقاومت کنند. این پایداری حرارتی در اجزای الکترونیکی که در معرض گرما از فرآیندهای داخلی قرار دارند ، مانند موارد موجود در الکترونیک برق ، سیستم های خودرو و تجهیزات ارتباطات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با استفاده از پلاستیک های مقاوم در برابر گرما ، می تواند اطمینان حاصل کند که عایق الکتریکی در محیط های درجه حرارت بالا به خطر نمی افتد ، بنابراین باعث افزایش دوام و ماندگاری کلی اجزای الکترونیکی می شود.
مقاومت در برابر عوامل محیطی: پلاستیک های مهندسی اصلاح شده می توانند برای مقاومت در برابر جذب رطوبت ، تخریب اشعه ماوراء بنفش و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی طراحی شوند که همه اینها می توانند با گذشت زمان خاصیت عایق الکتریکی را تضعیف کنند. به عنوان مثال ، رطوبت می تواند باعث شورت الکتریکی شود یا اثربخشی مواد را به عنوان یک عایق کاهش دهد. تابش اشعه ماوراء بنفش می تواند پلاستیک ها را تخریب کند و باعث شکننده شدن آنها یا از دست دادن خواص عایق خود شود. آنها با افزودن عوامل مقاوم در برابر رطوبت یا اشعه ماوراء بنفش به پلاستیک ، در هر دو کاربرد الکترونیکی داخلی و خارجی مؤثر هستند. در محیط هایی مانند ماشین آلات صنعتی ، الکترونیک در فضای باز یا کالاهای مصرفی که در معرض شرایط آب و هوایی شدید قرار دارند ، این اصلاحات به حفظ یکپارچگی و عملکرد عایق در طول چرخه عمر محصول کمک می کند.
پایداری بعدی: ثبات بعدی پلاستیک های مهندسی اصلاح شده تضمین می کند که این ماده حتی تحت استرس مکانیکی یا دما شکل و اندازه خود را حفظ می کند. این ویژگی برای عایق الکتریکی بسیار حیاتی است ، زیرا هرگونه تغییر شکل مواد می تواند توانایی آن در عایق یا ایجاد یک مانع ایمن بین قطعات رسانا را به خطر بیاندازد. در برنامه هایی مانند تابلوهای مدار ، اتصالات و عایق های کابل ، پایداری بعدی مانع از پیچ و خم شدن پلاستیک یا کوچک شدن پلاستیک می شود که می تواند منجر به تماس الکتریکی ناخواسته یا خرابی شود .
